Келчи досум чыгыш бий сен бийлегин,
Бирге бийлеп кайгыны сен билбегин.
Эгер тоскоол болсо нота тийбегин,
Бул чыгарма сууруп чыгат жыланды да ийиндеги.
Мейли чечилсин жылуу кийимдериң,
Ачык болсун кооз денең жана ийиндериң.
Кыймылдагын бат, калтырбастан издериң,
Учсун бийик ала кийим биздеги.

Ар дайым ырдайлы чыгыш ырларын, түбөлүккө,
Кош келгин биздин чыгыш жомокко!

Жомок дүйнөсүнө биз менен чөмүл,
Бизде күлкү толо жана анын жок өлчөмү.
Шаңга бөлөйт бул майрамды ханыша,
Келгилечи бул жомокко көчөлү.
Балдар бийлеп айланат,
Кооз бизде айлана.
Аттап кирип босогону,
Көп кишилер байланат.
Мейли жарык өчөбү,
Таппай калып көчөнү.
Биздин үйгө кирип сен,
Көрүп кет өзгөчөлүү.

Ар дайым ырдайлы чыгыш ырларын, түбөлүккө.

Сурайт элдер даректерди,
“Жомок дүйнө бар экенби?”, -деп.
Көтөргүлө каректерди, издеп бизге жет.
Билбегендер сурап калат “орун тар экенби?”, -деп,
“Жолу бар экенби?”, -деп.
Сурайт элдер даректерди,
“Жомок дүйнө бар экенби?”, -деп.
Көтөргүлө каректерди, издеп бизге жет.
Билбегендер сурап калат “орун бар экенби?”, -деп,
“Жолу бар экенби?”, -деп.

Биздин эл ынтымакта, өмүрдүн балын татышат,
Эгерде сен маанайың жок жалгыз калсаң.
Кош келгин биздин чыгыш жомокко!

Кооз жерде төрөлгөм деп ойлойм ар дайым,
Төрт мезгил мекенимде күз, кыш, жаз, жайы.
Дайым элимдин алаканы жайык,
Жаратканым буюрса берет, баарыбызга нан жайып.
Мен ишенген адамдар бар, алар мага ишенет,
Бир максатты көздөсөк бошонобуз кишенден.
Бийик учуп, бүркүт сымал Ала-Тоонун үстүндө,
Кыргызстаным муктаж салым кошкон ар бир кишиге.

Кайырма:
Бул чыгарма меники, менин энекемдики,
Угармандыкы, сеники.
Бизге кыргыз тил сабагын берген эжекеники
Сөзү менин мекенимдики,
Сөзү менин энекемдики,
Бул жашоонуку, сеники,
Сага кыргыз тил сабагын берген эжекеники,
Сөзү кымбат кыргыз элдики.

Элимдин жаны менен барабар жерге,
Илгери ата-бабаларыбыз келген.
Улутум сүйлөсүн деп эне тил берген,
Урпагы сактасын деп мээнетин арнаган.
Сөз байлыкты баалаган,
Күндөр өттү арадан.
Жер кургап жамгыр төктү,
Дале кыргыз деген бар адам.
Эй, жашайт мейкин ааламда,
Мен да эркин баратам.

Кайырма:

Кыргыз тил сенин тилиң,
Менин тилим, эне тилим,
Жашайт дайым урпактарга берет билим.
Керек тилим сүйлөгөнгө,
Маселени чечкенге, маектешип түшүнүүгө,
Таарынычты кечкенге.
Кеч калба, эч алба, башка тилди биринчи орунга,
Эне тилиңди тиричилик орунда.
Эсиңдеби эне тилиң колуңда,
Сүйлөсө дейм кыргызча борборумда.

Кайырма:

Кыргыз жерге не жетсин?
Кыргыз элге ким жетсин?
Кыргызстанга ким жетсин?
Кыргыздарга ким жетсин?

Алга аттан, бол бат-баттан,
Маани бер көп нерсеге билгин
Душман, душмандан сактан.
Тазалыкты сакта, оор иштен качпа,
Татыктууну макта, бизди кудайым сакта.
Кыргыз өзүңдү сатпа, көр азабын тартпа,
Үйдө кечке жатпа, бил куранды жатка,
Өз элиңди атпа, кайрылбагын артка,
Келечекти баркта, оор, татаал убакта,
Берилбегин калпка,
Жакшы кепке кулак сал,
Өйдөдөн караба жашка,
Жардам аяба карыга,
Жарашсын ишиң алыңа.
Сүйгөн жумушуңду жаса,
Жаксын ал жаныңа.

Кайырма:
Кыргыз жерге не жетсин?
Таза суу, таза аба.
Кыргыз элге ким жетсин?
Ак көңүл адамдар.
Кыргызстанга ким жетсин?
Бул биздин мекен.
Кыргыздарга ким жетсин?
Элим бол бекем.

Өркүндөсүн мамлекет,
Жоголсун бүт балакет.
Кыймылдасын калкыбыз,
Жасап кыймыл аракет.
Кыргызым эч өчпөсүн,
Жаркырап жанып турсун.
Душман аттап өтпөсүн,
Багытын нары бурсун.
Досуна кыргыз жоош,
Душманга кыргыз жоо.
Айырма жок, Бишкек-Ош,
Бөлүнбө кыргыз бирге бол.
Түшүндүр, көтөрбө кол,
Сүйлөгөнгө бар бир ооз,
Тегерене курчап тоо,
Жерибиз бар абдан кооз.
Көп улутту батырган,
Шаарыбыз бар абдан кооз,
Ал Бишкек 312, ар дайым иште.
Билегибиз жоон, бирок
Жаман ой жок бизде.
Бул Кыргызстан 312
Кош, келгиле!

Биздин ортобуздагы аралык,
Сенин сүйүүң жаш балалык.
Биз экөөбүз бакыт табалык,
Бүл өмүрдө түбөлүк болуп калалык.
Менден сен бир топ эле жашсың,
Карындашым акпасынчы жашың.
Ар дайым жылмайып көздү уялтсын,
Болдум го бир өзүңө мен ашык
Сени теңейм жаңы аткан таңыма
Жүргүм келет алып өз кучагыма,
Жакындап сен орун алчы жаныман,
Өзүң менен түшөм бала чагыма.

Суйлөсөң кулак сүйүнөт,
Жагымдуу чыккан үнүңдөн,
Көп чыкпайсың сен үйүңдөн,
Көрүп калсам мен сүйүнөм.

Кайырма:
Сезим менен ойнодуң, эч койбодуң,
Алып өз кучагыма, кысам жаныма, сени сүйөмүн.
Өзүңө ашыгам, карабайм жашыңа,
Сүйүүнүн тамгасын, түбөлүк алгансың сени сүйөмүн.

Азбы-көппү күндөр өтөт,
Калды карындаш жүрөктө
Сактап калдым эсимде мен,
Сан жеткис жылуу мүнөттөп

Тазалык сени айланат,
Тазарат бассаң айлана.
Жаныңда жүргөн адамдар,
Тартылып сага байлана.
Мен дагы сени жактырам,
Биз ойлонуп көрөлү жакшылап,
Бил, мен дагы сени жактырам,
Жазылдыңбы сен бактыа?
Билсең жок сенде айып,
Ар дайым жүргүн жылмайып,
Эркемсиң, күнүм, айым дейм,
Колдосун сени Кудайым.

Бүтпөйт го эч качан иш деген,
Жүргүлө көлүмө биз менен.
Эс алуу жээгинде эң сонун,
Эңсөөнү табасың издеген.
Толкуну Ысык-Көлүмдүн,
Толкутуп турат өмүрдү,
Ыр-бийге толуп шаңданып,
Ар бир күн өтөт көңүлдүү.

Ысык-Көлүм, Ысык-Көлүм,
Кучагын жайып чакырат, го.
Ысык-Көлүм, Ысык-Көлүм,
Жээгине баарын батырат, го.
Ысык-Көлүм, Ысык-Көлүм,
Жүрөккө сүйүү толтур да,
Ысык-Көлүм, Ысык-Көлүм,
Жаныма кубат толкундар.

Ач чардак көл үстүн айланып,
Ажары күү болуп чертилер.
Ак кеме үн салып айдалып,
Азгырат чиркин, сымбаттуу селкилер.
Кыз-жигиттер жээктеги.
Кыналып бүтпөйт кептери,
Ырахат менен куурчалган,
Ысык-Көлүмдүн кечтери.

Кайырма:

Аба ырайы күн ысык кезде,
Керектүү буюмдарды тезден,
Чогултам мен, чогултат досторум.
Баарыбыз көл жээгинде бирге таңды тоскону,
Нурлар менен кубат алып, позитивди кошкону.
Баратам Ысык-Көл, керемети Салкын-Төр,
Калды саналуу мүнөттөр,
Сүйүнүч бардай жүрөктө,
Өтүп нечен чакырым, жай, ылдам, акырын.
Кирип келдик Ысык-Көлгө,
Жанымда бар жакыным.
Ысык-Көл керемети, кыргызымдын бермети.

Байлыгым Ысык-Көл,
Балуу, сыймыгым Ысык-Көл.
Келер дарегим Ысык-Көл,
Көрөр карегим Ысык-Көл.