Архив
897
898
899
900
901
902
903
904
905
906
907
908
909
910
911
912
913
914
915
916
917
918
919
920
921
922
923
924
925
926
927
928
929
930
931
932
933
934
935
936
937
938
939
940
941
942
943
844
845
846
847
848
849
850
851
852
853
854
855
856
857
858
859
860
861
862
863
864
865
866
867
868
869
870
871
872
873
874
875
876
877
878
879
880
881
882
883
884
885
886
887
888
889
890
891
892
893
894
895
896
792
793
794
795
796
797
798
799
800
801
802
803
804
805
806
807
808
809
810
811
812
813
814
815
816
817
818
819
820
821
822
823
824
825
826
827
828
829
830
831
832
833
834
835
836
837
838
839
840
841
842
843
740
741
742
743
744
745
746
747
748
749
750
751
752
753
754
755
756
757
758
759
760
761
762
763
764
765
766
767
768
769
770
771
772
773
774
775
776
777
778
779
780
781
782
783
784
785
786
787
788
789
790
791
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
733
734
735
736
737
738
739
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
Популярдуу макалалар
|
КАНИЕТ ЖЫРГАЛБЕКОВ МЕНЕН ЖУБАЙЫ АЖЫРАШКАНЫН ЖАРЫЯЛАШТЫ№869 27-июнь - 3-июль, 2019-жыл
– Каниет экөөбүз 11 ай сүйлөшүп жүрүп, 2017-жылы баш кошконбуз. Башында баары жакшы болду, кийинчерээк көп урушчу болдук. Ортобузда канча түшүнбөстүк болбосун, “Каниет эл көзүндөгү адам, аны түшүнүп, колдоп турушум керек” деп көп нерселерге көз жумдум. Ажырашканга чейин сүйүнсө сүйүнүп, кайгырса кошо кайгырдым. “Үй-бүлөбүз бузулбасын” деп сактап калууга аракет кылдым. Кээде урушканыбызда биринчи болуп өзүм кечирим сурачумун. Бизде уруш көбүнчө кызганычтан чыкты. Ал мени элге көрсөткүсү келген жокпу, айтор, “сен чыкпа, кийинбе, боёнбо” дей берчү. Ооба, кыз-жигит болуп сүйлөшүп жүргөндө алдын ала мага “иштебейсиң” деген, ага макул болгом. Бирок мынчалык майда нерселерге чейин кийлигишет деп ойлогон эмесмин. Кош бойлуу кезимде Каниеттин телефонунан бир кыз менен жазышканын окуп калдым. Ошондо биринчи жолу жүрөгүм муздай түштү. Каниет “кечирип кой” гана деди, башка эч нерсе айта алган жок. – Ай-күнүм жакындап калганда экөөбүздүн урушубуз көбөйдү. Уулумду төрөгөндө келип, төрөтканадан чыгарып кетти. Уулум экөөбүз төркүнүмдөн кыркылыгыбызды чыгарып жүргөндө 7-күнү дене табым көтөрүлүп, ооруканага жатып калдым. Ооруканага чогуу барып, дарыгерлер абалым начар экенин айтышты. Көрсө, жакындарыма “Айсулууну сактап калсак калдык, сактай албасак кечирип койгула” деп ачык эле айтышыптыр. Аны мен кийин уктум. Ошонун баарын угуп туруп кечинде кетти, кеткенде да бардык жактан мени "кара тизмеге" салып коюптур. Эмнеге анткенин такыр түшүнө алган жокмун. “Мейли, урушуп жүргөнбүз, Оор абалда ата-энем гана жанымда болду. Апам жаңы төрөлгөн балам менен үйдө, атам мени карап жанымда жатты. Атамдын кан басымы көтөрүлүп, мени карайт, өзү укол алат, айтор, чогуу дарыландык. Кудайдын көзү түз болуп ооруканадан аман-эсен чыктым. Чыкканда өзүмө ээ боло албай 40 күн кыйналдым. Бир жактан ден соолугум, бир жактан жолдошумдун кылганы... Айтор, абдан оор болду. Кызыгы, төрөтканадан чыгаргандан бери кайната-кайненем бир ооз чалып абалымды, небересин сурашкан жок. Кайненемди таарынтып алдымбы деп ойлонсом, “апалап” сый көрсөтүп эле турчу экем. Эмнеге андай болду, түшүнгөн жокмун. Уулум 6 айга толгондо атасы келип кечирим сурады. “Макул, мен сени кечирдим, баарын унуттум. Сени адам катары, баламдын атасы катары сыйлайм. Сага таарынычым жок, бирок экөөбүз мындан ары чогуу жашай албайбыз” дедим. Ошентип бир жыл жашаган соң ажыраштык. Менден “Каниет чогуу жашайбыз деп жатат го, сен эмнеге ажыраштым деп жатасың?” деп көп сурашат. Ошондуктан сиздер аркылуу чындыкты айтайын, мени сөз ээрчибесин дедим. – Мен бир да жолу Айсулууну “кет, ажырашам” деп айткан жокмун. Ал үйдүн улуусу болгондуктан, башкарып көнүптүр. Ал эми мен башка үй-бүлөдө тарбиялангам. Биз үчүн атамдын айтканы мыйзам. Ушул кезге чейин апам бир ооз атама каяша айткан эмес. Айсулуу болсо мени башкаргысы келчү. Дагы бир себеп, биз кайната-кайненемдин үйүнө жакын турчубуз. Кудайдын куттуу күнү Айсулуу төркүнүнө каттай берчү. Эркек жумуштан келгенде жубайы үйүндө даамдуу тамагы менен жаркылдап тосуп алса жакшы эмеспи. Мен болсо үйгө келип жубайымды таппай калчумун. Бир жолу таарынышканыбызда ортобузга ата-энебиз аралашып калды. Ошондо кайнатам атама “балдарыбыздын жашоосуна аралашпайлы, куда” деп кол беришкен. Ошондон кийин келинчегим үйгө келип, кайра жашап калганбыз. – Бир жолу мен туугандарымдыкына ашарга барышым керек болчу. Кетип баратсам “барбай эле койбойсуңбу?” деп жагымсыз сөздөрдү айтты. Мен “барышым керек” деп кетип калгам. Орто жолго жеткенде “унаамдын дөңгөлөгү жарылып калыптыр” деп чалды. “Аны барганда деле жаматсак болот да” десем, “сен мени танда же туугандарыңды танда” деп кирди. Мындай сөз мурун деле айтылып жүрчү. Андыктан “мени менен жашаган жакпай жатса, жашабай эле кой” дедим. Айтчу сөзүн айтып телефонду коюп салды. Кечинде үйгө келсем оокаттарын алып кетип калыптыр. Кайра келет деген ойдо жүрө бердим. Бир күнү 4-төрөтканага түштүм деп телефон чалды. Алчуларымды алып бардым, эртеси төрөтүнө кирдим, баламдын киндигин кестим. Баламды көрүп жашоом, көз карашым өзгөрө түшкөндөй болду. Сыртта турган кайнене-кайнатамдан ыйлап кечирим сурадым. Эртеси Кочкордон ата-энем келип, кийинчерээк уулум менен Айсулууну төрөтканадан чыгардык. Жубайымды андан ары тыңытканы кайненемдер алып кетишти. Ата-энем жентек берип айылга жол тартышты. Дагы бир күнү келинчегим "дене табым көтөрүлүп жатат" деп чалды. Жумушумду бүтүрүп дароо жетип бардым. Төрөтканадан толук калыбына келтирбей чыгарып жиберишкен экен, ошонун залакасы болуп жатыптыр. Айсулууну ооруканага алып бардык. Апам келининин ооруганын угуп кайра жолго чыкты. Апамды тосуп алганы баратсам келинчегим “мени үйгө ала кетчи, бул жак суук экен, жылынып келейин” деп чалды. Экөөнү алып кайнатамдардыкына бардык. Апам Айсулууга “баланы карап берейин. Аяш атаңдын кызы төрөптүр, аралашма бере бербей, ошого да эмизип турайын” десе келинчегим бербей койду. Аңгыча кайненем кирип келип, "небере силердики, алып кеткиле, эртең оорутуп алып жооп берип калбайлы" деп уруксат берди. Ага да болбой Айсулуу орой сүйлөп баштаганына жиним келип “өзүмдү басайын” деп астыңкы кабатка түшүп кеткем. Кайра чыдабай үстүнө баратсам апам ыйлап түшүп келатыптыр. “Эмне болду?” десем, “жөн кой, эч нерсе эмес. Мен үйгө кетейин” деп дароо Кочкорго чыгып кетти. Апамдын жардам берем деп келип, ыйлап кеткени мен үчүн кечирилгис нерсе болду. Ошондон кийин Айсулууну бардык жактан блоктоп салдым. Ал андай деле оор абалда эмес болчу. Эгер абалы начар болсо үйгө келмек беле? – Айсулуу башында уулумду көрсөтчү эмес. Ошондуктан баламды көргүм келип, сагынып жүрдүм. Азыр Кудайга шүгүр, балам менен көрүшүп турам. Ага коляска, оюнчук, кийим-кечесине чейин алып берем. Чынында жеке жашоомду элге жарыя кылгым келген эмес. Буга чейин көп массалык маалымат каражаттарынан да чалып, бул тууралуу сурашкан, аларга "ажырашкан жокпуз" деп жооп берип келгем. Анткени элдин эсинде жакшы жагыбыз менен калсак деп ойлогом. Гүлжамал Абылкасымова “Аялым үчүн апамдын ыйлаганын көрүп биротоло түңүлдүм” дейт Каниет Жыргалбеков"Супер-Инфо" гезитинин материалдары жеке колдонууда гана уруксат.Жалпыга таратуу "Супер-Инфо" гезитинин редакциясынын жазуу түрүндөгү уруксаты менен гана болушу мүмкүн. Рейтинг:
![]() |
Бөлүмдүн статистикасы
соңку 15 мүнөт ичинде 0 колдонуучу (Катталган: 0, коноктор: 0) бул макаланы окуду:
|
Аял заты которумдуу болгула!
2)аялы кечке эле торкунуно бара береби апасы коп келбе кызым жолдошун жусуштан келсе уйдо бол деш керек.Анан кайненесине жакшы суйлоп коё бербептир чалбады деп келин айтып жатат кайнеси келиптир го....Короче балага кыйын.....
Торотко чейинки, кийинки депрессияларды бардык эле аял заты тушунот. Келинчегинин деле пейилдери болушу мумкун, бирок бул характерлерди андай убакта эске албай женип кетсенер болмок. Баарынын эле энеси бар, бирок эки жакты тен салмактап караса жакшы болмок очош
Турмушту чыдаган киши жеңет. Кичине сабырдуулук кылышып жашоолорун оңдоп кетишсе болот деп ойлойм.